Telepatisch gesprek met Mariët Broné

Graag wil ik met jullie ook een "gesprek" delen, dat ik met mijn zoon Michael heb gehad.

Vaak heb ik al tegen mijn omgeving gezegd: “Michael is mijn leermeester”. Hij heeft mij geleerd om van het leven te genieten en meer mijzelf te zijn. Ik had altijd gedacht dat dit kwam door zijn handicap, maar hoe diep dit werkelijk ging, blijkt wel uit het volgende gesprek dat Michael met Mariët heeft gevoerd. Omdat ik problemen had met een uit het asiel gehaalde hond, ben ik aanraking gekomen met een dierentolk. De resultaten uit dit gesprek waren verbluffend. De hond liet een heel ander gedrag zien. In het gesprek kwam naar boven dat Michael en de hond op de zelfde golflengte zaten. Mijn redenering was: Als we via een dierentolk met de hond kunnen praten, misschien lukt het dan ook met mijn zoon. Mariët Brone, bioloog en dierentolk, was samen met mij bereid dit experiment aan te gaan. Met het volgende resultaat: Mariët bereidt zich op dit gesprek voor, voordat wij bij haar zijn, op de afspraak met Michael en mij. Ze legt telepathisch contact met Michael en gaat met hem in gesprek. Het gesprek interpreteert ze samen met mij. Hier volgt het verslag van dit telepathisch contact:

Mariët (Ma): Michael wat wil jij?

Michael (Mi): Mama helpen

Ma: Wat kunnen we daarin bereiken?

Mi: Mensen anders leren kijken naar kinderen en gedrag. Ik wil graag mensen blij en vrolijk maken. Hun uit hun “gewone”doen en laten halen. Door ze met mij te laten spiegelen.

Ma: Hoe zou je mama willen helpen

Mi: Door haar te leren meer zichzelf te zijn.

Ma: Hoe kan ze dit samen met jou doen?

Mi: Luisteren en meer zien wat mijn gedrag werkelijk betekent. Dit zichtbaar gaan maken aan anderen. Beginnen bij gelijkgestemden en samen doen. Het leven is een groot feest. Wij zijn onbegrensd. Ik kan dat juist door mijn gedrag heel goed laten zien ( In de sessie, die volgde liet hij op verschillende manieren zien. Hoe tijd en energie voor hem werkte)

Ma: Wil jij bij Bartimeus blijven?

Mi: Ja en dan van binnenuit “confronteren”en alternatieven laten zien.

Ma: Een alternatief voor school?

Mi: Nee, nu nog niet. Dat komt nog. Het zou zonde zijn om de voetstappen, die we nu bij Bartimeus gezet hebben te “verbreken”. We kunnen daar nog steeds een stap zetten. De wereld structureren is voor mij lastig. Voor jullie is alles zo normaal. Jullie zien het als een “vaste”vorm. Dat heb ik niet. Ik zie meer mogelijkheden.

Mi: Mam, Je hoeft niet alles in het werk te stellen hoor. Het gaat goed met me. Ik voel jou. We “moeten”niet. We kunnen wel veel samen doen. Filmpjes maken, om te tonen hoe ik de dingen laat zien. Vertaler worden om beter begrip te hebben voor iedereen. Het zit in de kleine dingen. Gelukkig dat wij er ook zijn. De wereld zou anders behoorlijk saai zijn. Wij, mensen met Down, hebben meer(DNA). Draai het eens om. Wij hebben materiaal wat jullie niet hebben. Dat wij ons niet gedragen, zoals jullie, wil niet zeggen dat we dom zijn of dingen niet begrijpen De kunst is om elkaar te verstaan. De kunst van het denken. Waarom ik dingen herhaal? Omdat ik om hier te kunnen zijn soms “ankers”nodig heb. Door dit te vragen kan ik beter in jullie wereld stappen en er zijn. Als het nodig en de bedoeling is dan is er heel duidelijk contact.

Mariet herinnert zich dat Michael in het vorige gesprek heel duidelijk contact met haar maakte toen Joan aan hem vroeg of hij nog een keer naar Mariet wil. Michael keek direct recht in de ogen van Mariet en riep een volmondig ‘Ja’. Een gefocuste reactie die opviel omdat Michael eerder niet veel oogcontact op een dergelijk directe vraag liet zien.

Mi: het gaat om het destructureren van de maatschappij.

Ma: Dat is wel heel hoogdravend.

Mi: Dat lijkt maar zo. Wat dacht je van de val van de banken.

Ma: Wat kan ik voor jou betekenen?

Mi: Door er voor mij te zijn en te tolken.

Ma: Concreet?

Mi: Mij en mijn moeder laten onderzoeken, hoe onze communicatie werkt en nog duidelijker kan worden. Wil je mama vragen wat haar droom is in het gesprek. Stel je voor over 5 jaar. Hoe ziet je leven er dan uit? Wat zou je willen?

Ma: Wat vind je hiervan? Geldt dit ook zo voor jou? Wat is jouw droom?

Mi: Dat alle mensen en dieren gelijk zijn.

Ma: Is dat mijn eigen wens?

Mi: Nee, dat is de link tussen ons. Daarom ben ik bij jou. Jij geeft om dieren en mensen. Het onbevooroordeeld nemen van iemand zoals hij is en dit bewust kunnen maken bij anderen o.a. zodat anderen nieuwe beelden kunnen maken en eigen stukken kunnen loslaten. Ik kan mensen helpen om hun bevooroordeelde stukken los te laten door te laten zien wat ze doen.

Bijvoorbeeld:

• Wat zie je werkelijk?

• Zet eens een andere bril op, wat zie je dan?

Ik kan laten zien hoe de wereld er ook uit kan zien door:

- lichaamstaal/gedrag te spiegelen

- telepathisch beelden/gevoel te laten zien aan anderen. Hoe de werkelijkheid er ook uit kan zien.

“KIJK EENS DOOR DE OGEN VAN MICHAEL”

In het gesprek dat volgde bij Mariët thuis, liet Michael heel duidelijk met zijn gedrag aan ons zien, dat het geen wishful thinking was, maar dat hij heel bewust was van het bovengenoemde contact. Hij pakte bijvoorbeeld van een stapel drie inzichtkaarten. Mensen, die wel eens een cursus gevolgde hebben op het gebied van intuïtieve ontwikkeling kennen waarschijnlijk het fenomeen, dat elke afbeelding of tekst een bepaalde energie met zich meedraagt, die te voelen is. Michael deed dit met een gemak, die bijna op het nonchalante af was. In de drie kaarten, die hij trok, zat voor ieder van ons een boodschap. Het gaf duidelijk aan dat hij bewust was met welke vraagstukken wij in het leven bezig waren. De kaart, die hij voor zichzelf nam, was een afbeelding van een walvis. Als beschrijving werd o.a. gegeven dat de walvis in zijn DNA ??!! de geschiedenis van de wereld met zich meedraagt. Als je een goede theoretische onderbouwing wil lezen. In het boek van Jill Bolte Taylor – onverwacht inzicht – wordt op een heldere manier beschreven wat het verschil is van de werking tussen de linker- en rechterhersenhelft en het verschil in beleving. Jill is een neurologe, die in 1996 een hersenbloeding in haar linkerhersenhelft krijgt. Bij Michael is het analytisch- en het spraakvermogen slecht ontwikkeld. Beiden zijn activiteiten, die uit de linkerhersenhelft komen. Hierdoor maakt hij (waarschijnlijk) voornamelijk gebruik van zijn rechterhelft, het gedeelte waar de emoties en verbindingen zitten. Dat hier heel veel wijsheid zit, komt wel uit het bovenstaande gesprek naar voren.