Spireality

Familie- en organisatieopstellingen of te wel systemisch werken gaat er vanuit dat elke groep (familie, organisatie of samenleving) een eigen dynamiek kent, die streeft naar een vorm van balans. Met deze opstellingen is het mogelijk om verborgen pijnpunten naar de oppervlakte te brengen, die in het dagelijks leven niet direct zichtbaar zijn. Dat het onzichtbaar is, heeft als belangrijkste reden dat we er zo aan gewend zijn geraakt, dat we er gewoon aan voorbij gaan. Ons lijf echter staat nog wel in verbinding met de oorspronkelijke kennis hoe de meest optimale samenleving hoort te functioneren. Daarom is deze methode ook uitermate geschikt om in de Cirkel van Creatie een sterkere verbinding tussen lijf en bewustzijn te creëren. Deze verbinding is nodig om een gedachte om te zetten een gezonde en krachtige creatie.

De ontwikkelaar - Bert Hellinger

Systemisch werken is eind vorige eeuw ontwikkeld door Bert Hellinger.

Hellinger werd in 1925 in Duitsland geboren. Ondanks het gegeven dat hij zich totaal niet aangetrokken voelde tot de Hilterjugend, werd hij toch als 17-jarige naar het front gestuurd. Na de oorlog is hij priester geworden en uiteindelijk als zendeling naar Zuid-Afrika gegaan. Hij heeft daar gedurende langere tijd onder de Zoeloes gewoond en gewerkt. Hij was zeer onder de indruk van de door hun diepe zin van waarden, de autoriteit van ouders en het respect van kinderen. Uiteindelijk heeft hij het priesterschap vaarwel gezegd, omdat hij zich belemmerd voelde worden in zijn groei.

Tijdens zijn priesterschap maakte hij al kennis met trainingen op het gebied van groepsdynamiek. Na zijn periode als priester is hij ook naar Amerika gegaan om deze gedachte verder uit te werken en met de ervaringen die hij gehad heeft bij de Zoeloe gemeenschap heeft hij uiteindelijk de methodiek familieopstellingen ontwikkeld.

Behoefte aan een sessie privé?

Er zijn verschillende mogelijkheden.

Samen met Michael of een privé opstelling met Joan.

Een sessie 1 tot 1,5 uur. 

Bij gefaciliteerde communicatie (GC) wordt de hand en arm ondersteund door een facilitator en wijst de gefaciliteerde met zijn vingers letters op een toetsenbord of letterbord aan.

De methode is in 1977 in Australië ontwikkeld door Rosemary Crossley voor mensen met een ernstig lichamelijke beperking. Zij toonde aan dat deze mensen over een normale intelligentie beschikten. In begin jaren 80 heeft Nobelprijswinnaar Arthur Schawlow voor zijn autistische zoon deze methode naar Amerika gehaald en daar vele successen mee gehad. Het blijft echter een controversiële methode. In sommige onderzoeken is aangetoond dat de facilitator de hand naar de letter leidt in anderen het tegenover gestelde. Ook zijn er gevallen bekend van mensen, die uiteindelijk volledig zelfstandig zijn gaan typen of met een minimale ondersteuning door op de schouder een hand te leggen de methode gebruiken.

Onze ervaring

Onze eigen ervaring is, dat Michael de methode vanaf het eerst moment bij een ervaren facilitator oppakte. Ik heb in de maanden daarna het langzaam moeten leren. Wanneer ik de methode in mijn eigen woorden beschrijf is het een combinatie van telepathie en het voelen van de spanning in de hand en arm. Zijn arm verstijft namelijk op het moment dat ik aan letters of woorden zit te denken, die hij niet wilt gebruiken. Het vraagt van mij een open en ontspannen houding. Wanneer we op gebieden komen, die voor mij onbekend zijn, wordt de communicatie een stuk lastiger. Dan gaat het letter voor letter en kunnen er "stiltes"vallen, die een aantal seconden aanhouden.

Wat heeft de methode voor ons gedaan.

Het heeft mijn houding ten opzichte van Michael drastisch veranderd. Ik spreek hem nu aan op een gelijkwaardige manier, omdat ik mij bewust ben geworden, dat hij mij heel goed begrijpt. Hij kan het alleen verbaal niet onder woorden brengen. Het heeft ook mijn houding ten opzichte van de wereld veranderd. Veel van de vragen, die ik had over het leven, zijn door Michael beantwoord. Hij heeft me laten zien dat leven in het hier en nu de enige weg is naar een nieuwe wereld.

Zijn houding ten opzichte van de wereld is veranderd. Was hij voorheen een mens, die passief alle gebeurtenissen over zich heen liet komen. Nu laat hij zien waar zijn ambities liggen en werkt hij er hard aan om deze ambities te verwezenlijken. Zijn woordenschat is enorm toegenomen. Op school werd gesproken van een wonder.